Rozdział 28

** Proszę przeczytać notkę pod postem :D 
     Dziękuję ^^

Oczami Nico 

- Czyli to ty jesteś Chloe..? - Zapytałem niepewnie, kopiąc rozwalony kawałek asfaltu.
- A ty wiesz, że już trzeci raz o to pytasz? - Uśmiechnęła się mrocznie, choć przyjacielsko. Wykapany tatuś. Pomijając przyjacielsko.
- Taaa. - Zastanawiałem się od czego mam zacząć. Powinna być świadoma tego, że jest herosem. W końcu ma siedemnaście lat. Herosom, szczególne z tak pięknie pachnącą półboską krwią, rzadko kiedy udaje się dożyć tak uroczego wieku poza Obozem. Chociaż w Obozie też jest ciężko.
- Jesteś herosem, prawda? - Trochę się denerwowała, ale nie moja wina, że tak wpływam na kobiety. Nawet jeśli to moja siostra. Przyrodnia siostra.
Ok, czyli wie. Nie będzie tak trudno.
- Tak, jestem. Tak samo jak ty. A i zapomniałbym... jestem synem Hadesa. - Bo liczy się dobre pierwsze wrażenie. Chloe stała się jeszcze bardziej biała niż była przed chwilą. A już byłem pewien, że to nie możliwe.
- Chwileczkę... to jesteś moim bratem. A ja twoją siostrą. - Patrzyła na mnie szeroko otwartymi czarnymi oczyma.
- No mniej więcej tak to działa.
- Ale on mi powiedział, że jestem jedyna. Że jestem jedynym dzieckiem Wielkiej Trójki - zawahała się.
- Czekaj, stop. Kobieto, kto ci powiedział? - Podejrzewam, że teraz to ja przypominałem kolorem kredę.
- Ten wasz... Jack - właśnie dowiedziałem się, że można żyć bez oddychania.
     Mój mózg pracował na najwyższych obrotach. Zna Jack'a. Ona zna Jack'a.
     Dryyyyń dryyyyyyyyyyyyyyyyyyyyń
     Mamy winną.


Oczami Jack'a


 - Czekasz na nich? Tutaj? - John znów zaczynał grać w te swoje beznadziejne gierki - Nie wolisz zaatakować pierwszy?
   Minęły dwa dni, a moi żołnierze nie zauważyli jeszcze żadnego, najmniejszego ruchu wokół bazy. Zacząłem zastanawiać się nad swoim planem.
   Przecież był dobry.
- Wiem o czym myślisz. Nawet jeśli na mnie nie patrzysz. Jeśli chcesz prowadzić wojnę, to nie możesz czekać na wroga. To TY chcesz tej wojny, nie oni. - Uśmiechał się, jakby właśnie wygrał na loterii.
- Czy ty kiedykolwiek dasz mi spokój! - warknąłem. Nienawidzę, gdy tak robi.
- Zaskakujesz mnie, braciszku. Miłość już całkiem zasłoniła ci piękne oczka? Masz stosy najlepszej broni, armię i potężną heroskę, o której nikt nie wie. - Patrzył wyczekująco. Postanowiłem przemilczeć wspomnienie o miłości.
- Jest potężna, ale niestety nie najpotężniejsza. - westchnąłem.
- Jeśli nie ona, to kto?
   Zastanowiłem się chwilę. Są dwie takie osoby. Choć jeśli plotki mówią prawdę, nawet trzy.
- Jej brat, Nico. Ma dziesięć razy więcej mocy niż ona. Jest także Percy - jakże nie cierpię tego imienia - ma siłę, lecz za dużą wagę przywiązuje do przyjaciół. Podobno Annabeth... posiadła magię, jakiej nie znasz nawet ty. - Czekałem na jego reakcję.
- Skoro o wiesz, to zrób coś z tym. Czy naprawdę tak trudno jest zabić trójkę herosów? Jeśli to zrobisz, bogini Nike będzie po naszej stronie.
   Plan dobry. I już widzę jego wykonanie. Jest tylko jeden problem.
   A N N A B E T H



***
Miała być jeszcze jedna perspektywa, ale co tam xddd Macie tyle :D
Ok. Mam ogłoszenie.
Piszcie w komentarzach wasze propozycje imion dla następnego bohatera. Mogą być damskie i męskie. Imię, które najbardziej mi się spodoba wykorzystam w dalszych rozdziałach :) Jeśli jednak nie będę mogła się zdecydować, zrobię ankietę i wybierzecie. 
P.S. I zaznaczcie, czy wolelibyście chłopca, czy dziewczynkę ^^
Koniec ogłoszenia xd
Zakładam, że domyślicie się o co chodzi :D
xoxo ;*

Meggi *.*